, ,

Tranen van Eritrea

Gewaardeerd 5.00 op 5 gebaseerd op 8 klantbeoordelingen
(8 klantbeoordelingen)

22,50

Artikelnummer: 9789493314610 Categorieën: , ,
Hoeveel verdriet kan een familie aan?

Hoe diep moet je vallen om jezelf terug te vinden?

Het waargebeurde rauw-poëtische verhaal van drie generaties Mdre Bahri’s in een verscheurd land. Grootvader Gebre strijdt met zijn raad van wijzen voor de autonomie van Eritrea, maar het land wordt tegen internationale afspraken in ingelijfd bij Ethiopië. Er breekt een eindeloze vrijheidsstrijd uit. De familie wordt verscheurd. Dochters in de vrijheidsbeweging, Zoon Amanuel gedwongen te vechten voor de vijand. Na de onafhankelijkheid keert de angst in stilte terug.
In die wereld groeit kleinzoon Iseyas Amanuel op. Wanneer hij zich uitspreekt, belandt hij in het meedogenloze gevangenissysteem. Maar hij geeft niet op.

Hij spreekt met zijn voeten en vlucht, dwars door het hooggebergte, de woestijn, over zee en hoopt in Europa zijn stem terug te vinden. En zijn waardigheid.

Wat ik verloor was mijn thuis.
Wat ik vond was mijn ziel – Iseyas Amanuel
Door het lezen van Tranen van Eritrea ontmoeten we meer dan alleen een schrijver.
We ontmoeten de gevluchte verteller, een volk, en generaties die hun tradities en waarden wisten te bewaren te midden van geweld en ontwrichting. Maar bovenal ontmoeten we in dit boek – als in een spiegel – onszelf. We worden uitgedaagd onze medeverantwoordelijkheid voor wreedheid en onmenselijke daden onder ogen te zien.
Vluchten voor geweld is geen misdaad, maar een daad van waardigheid. Door de vluchteling een veilig thuis te bieden, krijgen wij de kans om onze gedeelde menselijkheid te herstellen.
‘Het strengste asielbeleid ooit’ maakt onszelf tot vluchteling van ons mens-zijn.
Annette Nobuntu Mul
Founder Ubuntu Society
Voorzitter Stichting Ubuntu Nederland
Auteur Opsoek naar Ubuntu
Hoofdopleider ‘Ubuntu, Leiderschap en Burgerschap’ aan de ISvW
Vluchtelingen zijn extra kwetsbaar voor mensenhandel. Sommigen worden seksueel uitgebuit, gedwongen tot arbeid of moeten gevaarlijke taken verrichten, zoals het rondbrengen van drugs. Mensenhandel vormt een ernstige inbreuk op de menselijke waardigheid.’
Comensha
Coördinatiecentrum tegen mensenhandel
recensie

Tranen van Eritrea

Hoeveel verdriet kan een familie aan?
Hoe diep moet je vallen om jezelf terug te vinden?
Dit zijn wellicht de twee meest existentiële vragen, die je jezelf, als lezer van Tranen
van Eritrea, niet niet kunt stellen. Daarmee raakt dit waargebeurde verhaal, van drie
generaties Mdre Bahri’s, op indringende wijze overstijgende en universele thema’s
en waarden: omgaan met duivelse dilemma’s, angsten, loyaliteitsconflicten, keuzes
tussen leven en dood, en het behoud van waardigheid.
Door het lezen van Tranen van Eritrea ontmoeten we meer dan alleen de schrijver,
Iseyas Amanuel. We ontmoeten de gevluchte verteller, een volk, en generaties die
hun tradities en waarden wisten te bewaren te midden van geweld en ontwrichting.
Maar bovenal ontmoeten we in dit boek – als in een spiegel – onszelf. We worden
uitgedaagd onze medeverantwoordelijkheid voor wreedheid en onmenselijke daden
onder ogen te zien. Vluchten voor geweld is geen
misdaad, maar een daad van waardigheid. Door de vluchteling een veilig thuis te
bieden, krijgen wij de kans om onze gedeelde menselijkheid te herstellen. Immers
‘het strengste asielbeleid ooit’ maakt onszelf tot vluchteling van ons mens-zijn.
Opvallend is, dat Tranen van Eritrea is geschreven door een schrijversduo: Iseyas
Amanuel de verteller en Laurence Bollen de vertaler. ‘Wat ik verloor was mijn thuis,
wat ik vond was mijn ziel’ zegt Iseyas. Door het boek samen te schrijven lijkt er een
vloeiende dans te zijn ontstaan tussen de ziel van de één en de stem van de ander.
De verteller en de vertaler zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zoals wij mensen
allemaal: ‘Ik ben omdat wij zijn’.

Annette Nobuntu Mul
Founder Ubuntu Society
Opleider, spreker en auteur

8 beoordelingen voor Tranen van Eritrea

  1. Gewaardeerd 5 uit 5

    Lis

    Tranen van Eritrea is geen gewoon boek. Het is een doorleefde getuigenis, verteld met de warmte van een kampvuur en de kracht van generaties. Laurence Bollen en Iseyas Amanuel weven een indringend verhaal over kolonisatie, verzet en menselijke waardigheid, vanuit het hart van de Eritrese cultuur.

    Met poëtische, maar toegankelijke taal geven ze een stem aan wie vaak ongehoord blijven. Wat begint als een familieverhaal, ontvouwt zich tot een diep menselijke spiegel: rauw, eerlijk en hoopvol.

    Een boek dat geschiedenis voelbaar maakt en de lezer eraan herinnert wat echt telt: verbondenheid, compassie en de moed om te blijven vertellen.

  2. Gewaardeerd 5 uit 5

    Dominique

    Wat een fantastische boek van begin tot einde spannend! Een echte aanrader!🥰

  3. Gewaardeerd 5 uit 5

    Julia

    Het boek is aangrijpend, en gaat over een familie verscheurd door oorlog en dictatuur. Het zal iedereen raken door zijn eerlijkheid en menselijke toon.

  4. Gewaardeerd 5 uit 5

    Ali

    complimenten aan de schrijvers, book geeft een beeld over wat er gebeurt tijdens oorlog gebeurt en met families. Een bijzonder, aangrijpend book.

  5. Gewaardeerd 5 uit 5

    Jerôme

    Interessant boek waarin je meer te weten komt over het verleden van Eritrea met Italië en hoe de mensen in Eritrea daar mee om gaan, super leeservaring!

  6. Gewaardeerd 5 uit 5

    Noah

    Het boek grijpt je aan vanaf de eerste pagina. Ongekend ontroerend en op een zeer interessante manier geschreven. Complimenten aan de schrijvers!

  7. Gewaardeerd 5 uit 5

    Professionele Review

    Tranen van Eritrea

    Hoeveel verdriet kan een familie aan?
    Hoe diep moet je vallen om jezelf terug te vinden?
    Dit zijn wellicht de twee meest existentiële vragen, die je jezelf, als lezer van Tranen
    van Eritrea, niet niet kunt stellen. Daarmee raakt dit waargebeurde verhaal, van drie
    generaties Mdre Bahri’s, op indringende wijze overstijgende en universele thema’s
    en waarden: omgaan met duivelse dilemma’s, angsten, loyaliteitsconflicten, keuzes
    tussen leven en dood, en het behoud van waardigheid.
    Door het lezen van Tranen van Eritrea ontmoeten we meer dan alleen de schrijver,
    Iseyas Amanuel. We ontmoeten de gevluchte verteller, een volk, en generaties die
    hun tradities en waarden wisten te bewaren te midden van geweld en ontwrichting.
    Maar bovenal ontmoeten we in dit boek – als in een spiegel – onszelf. We worden
    uitgedaagd onze medeverantwoordelijkheid voor wreedheid en onmenselijke daden
    onder ogen te zien. Vluchten voor geweld is geen
    misdaad, maar een daad van waardigheid. Door de vluchteling een veilig thuis te
    bieden, krijgen wij de kans om onze gedeelde menselijkheid te herstellen. Immers
    ‘het strengste asielbeleid ooit’ maakt onszelf tot vluchteling van ons mens-zijn.
    Opvallend is, dat Tranen van Eritrea is geschreven door een schrijversduo: Iseyas
    Amanuel de verteller en Laurence Bollen de vertaler. ‘Wat ik verloor was mijn thuis,
    wat ik vond was mijn ziel’ zegt Iseyas. Door het boek samen te schrijven lijkt er een
    vloeiende dans te zijn ontstaan tussen de ziel van de één en de stem van de ander.
    De verteller en de vertaler zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zoals wij mensen
    allemaal: ‘Ik ben omdat wij zijn’.

    Annette Nobuntu Mul
    Founder Ubuntu Society
    Opleider, spreker en auteur

  8. Gewaardeerd 5 uit 5

    Tekie

    Een verhaal van drie generaties, 130 jaar geschiedenis in één boek. Je wilt niet stoppen met lezen. Een ontroerend en pijnlijk verhaal. Het begint in één familie en gaat door naar het land. Een verhaal dat Eritrea en het Eritrese volk introduceert.

Een beoordeling toevoegen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven