Vijf redenen waarom ik op schrijfreis ging

Al gedurende enige tijd houd ik mij bezig met het schrijven van kinderboeken die over het algemeen genomen erg enthousiast worden ontvangen door jong en oud. Als uitgever bij Droomvallei Uitgeverij ontvang ik regelmatig manuscripten van auteurs die vinden dat hun boek bij Droomvallei Uitgeverij past: fijne boeken, ook over ingewikkelde onderwerpen. Zij delen vaak mijn liefde voor boeken en lezen. Steeds vaker ontvang ik autobiografische boeken. Voor mij een goede reden om mij nog meer te verdiepen in  dat genre. Wat maakt het boeiend? Waarom blijven mensen lezen of leggen ze een boek al na een paar bladzijden weg? Hoe maak je van een verhaal daadwerkelijk een verhaal. Ik volgende een aantal cursussen met een praktijkonderdeel.

Omdat ik zelf ook al heel lang het idee had om iets in verhaalvorm met één dingetje uit mijn verleden te doen, besloot ik mij op te geven voor een schrijfreis naar Toscane met schrijfdocent en auteur Marelle Boersma. Wat had ik een spijt, kort voor vertrek. De jongens weer een week missen (die me vroegen waarom ik zo ver weg moest, kon ik niet gewoon net als het vorige weekend met Marelle in Brabant blijven), druk, moe en zo nog wel wat … Behalve veel voorpret ook een en ander aan stress dus.

Afijn, koffer ingepakt en vertrokken samen met mijn mede auteur Elsbeth de Jager. Toen wij in Toscane de berg op reden naar de B&B van Elena werden we al erg blij en boven aangekomen helemaal. Wat een rust en nostalgie in dat eeuwenoude huis. De ene na de andere schrijver druppelde binnen en voorzichtig begon de kennismaking die bij het overheerlijke avondmaal werd voortgezet. Marelle legde het programma uit: schrijfcoaching, persoonlijke coaching en feedback maakten deel uit van het programma, maar ook een vrije dag en authentiek Italiaans eten gekookt door Elena’s buurvrouw.

Het was een heerlijke week waar ik met veel plezier en genoegen op terugkijk. Vijf redenen waarom ik blij ben dat ik ben meegegaan:

1. Het is een goede stok achter de deur om schrijfmeters te maken. Thuis is er altijd wel iets te doen: stofzuigen, iets opruimen, mail beantwoorden. De geplande schrijftijd wordt lang niet altijd benut. Op de schrijfreis wel. Geen afleiding, geen eten koken, aanschuiven aan een gedekte tafel. Zalig.

2. De workshops. Ik heb al best wat trainingen en workshops gevolgd. Dit wil ik ook blijven doen. Je leert of hoort steeds weer iets nieuws. Dit wordt direct toegepast in de boeken over verhalen en kan zelfs getoetst worden bij de medeschrijvers. Ideaal! De specifieke aanwijzingen van Marelle hebben mijn verhaal/mogelijk aanstaande boek echt nog veel beter gemaakt, waar ik heel blij mee ben. De aanwijzingen voor het onderzoek naar verdieping en verbinding tussen de karakters is heel waardevol gebleken.

3. Inspiratie. Een andere omgeving doet wonderen voor je verhaal. Een schildpad die aan je teen knabbelt, een hazelworm waar je net niet op gaat staan, vuurvliegjes, Stadjes aan de voet van bergen, de zee in de verte …

4. Nieuwe mensen leren kennen. Hun verhalen horen. Uitwisselen. Herkennen en erkennen. Praten, lachen, schrijven. Samen wandelen en naar het vuurwerk gaan kijken. Pizza eten in het dorp.

5. Twee weten meer dan één. Hoeveel schrijfervaring je ook hebt, het is altijd goed om je verhaal kritisch te laten lezen of te bespreken om het zo steeds beter te maken. Als uitgever merk ik echt het verschil aan een manuscript als een schrijfcoach is ingeschakeld.

Heb je de kans en wil je een boek schrijven, dan is een schrijfreis een aanrader. Ze zijn er in allerlei prijsklasses, dichtbij en ver weg. Leg iedere maand iets opzij en gun het jezelf en je boek. Ik heb ervan genoten en het is mijn boek erg ten goede gekomen.

Veel schrijfplezier, dichtbij of ver weg.

Bedankt aan Marelle en Elena. Ook mijn medeschrijvers Elsbeth, Floor, Gillis, Juliette, Olga en Petra bedankt!

Esther