Nadia is tien jaar als haar gescheiden moeder een nieuwe vriend krijgt. Nadia’s moeder negeert alle rode vlaggen, omdat ze overladen wordt met aandacht en omdat ze graag weer een echt gezin wil vormen. Binnen de kortste keren woont Isak bij hen in huis en heeft Nadia een stiefvader die haar moeder handig manipuleert en Nadia tot mikpunt maakt. Hij ontpopt zich tot een gewelddadige tiran, die het leven zeven jaar lang dagelijks tot een hel maakt.
Nadia is bijna vijftig als het alsmaar zorgen voor anderen, waaronder haar ernstig zieke en vaak veeleisende moeder, zijn tol eist en zorgt voor mentale en lichamelijke klachten. Ze zoekt hulp bij een psycholoog, waardoor alles weer naar boven komt. Ook voelt ze, voor het eerst, boosheid en onbegrip richting haar moeder.
Maar hoe kan ze boos zijn op iemand die zo ziek is en zal sterven? En hoe kan ze erachter komen wat ze zelf nodig heeft, als voortdurende schuldgevoelens en het gevoel er niet te mogen zijn, nog zo’n belangrijke plek innemen?
‘En nu ik beschrijft hoe vernietigend kindermishandeling inwerkt in het leven van een kind en het daar nooit meer uit ontsnapt. Een must-read voor elke leraar en welzijnswerker!’
– Fedor de Beer – Hoofddocent Master Pedagogiek HAN en auteur –‘En nu ik is eerlijk, open en inzichtvol.’
– Laura de Bruijn – Zelfstandig Redacteur –
De boekpresentatie was op 18 juni 2024 bij boekhandel Het Colofon in Arnhem. Burgemeester Marcouch van Arnhem vertelde in zijn toespraak hoe belangrijk het is dat Diana dit boek heeft geschreven.
Grieta Spannenburg –
Een diepe buiging voor de auteur, Diana de Laat. Vlot geschreven boek dat je vaak even moet wegleggen om zelf een moment op adem te komen. Het sadisme van de stiefvader en de fuik waar het gezin in terechtkomt zijn schrijnend en pijnlijk. Logisch dat je ook je hele volwassen leven hier last van blijft houden. De basis wordt in je jeugd onder je voeten weggeslagen. Mooie combi van het verleden en het heden, met gelukkig ook een toon van optimisme. Je hoopt toch zo dat niet veel kinderen zo’n jeugd beleven, maar ik vrees ervoor …
Heino Logtenberg –
In een keer uitgelezen. Het schakelen tussen “toen” en “nu” maakt het des te interessanter.
Verbijstering hoe het een tiranne, manipulatieve stiefvader lukt om alles binnenshuis te houden. Dit boek leert je dat het als begeleider van jonge mensen grote alertheid vraagt om het welbevinden van de jeugd te bewaken. Handvatten om signalen hiervoor te herkennen zouden een belangrijke extra bijdrage zijn als aanvulling op deze autobiografische roman. De gevolgen zijn (te) groot voor het verdere leven, ook dat lees je in de emoties in dit boek. Dit boek zou verplicht “leesvoer” moeten zijn voor alle opleidingen waar pedagogiek een onderdeel van is. Aanrader dus!
Janet Hendriks –
Een indrukwekkende, meeslepende en gedetailleerd beschreven autobiografische roman. Ik heb het in twee dagen uitgelezen, kon het niet meer wegleggen.
Wat een goed debuut heeft deze auteur geschreven, in een vlotte schrijfstijl. Goede balans tussen het Toen en Nu waardoor duidelijk naar voren komt dat een onveilige jeugd nog lang doorwerkt in een volwassen leven.
Marijo –
En nu ik
Auteur(s) : Diana de Laat
Details
Uitgeverij: Droomvallei Uitgeverij
ISBN : 9789493314399
Taal : Nederlands
Uitvoering : Paperback
Aantal pagina’s : 300
Verschijningsdatum : juni 2024
Thema : Hedendaagse levensstijl fictie
Die boek heb ik gekregen als recensie exemplaar van uitgeverij Droomvallei in ruil voor mijn eerlijke mening. Maar dat staat natuurlijk buiten kijf. Heel hartelijk dank voor dit exemplaar.
Achterflap:
Nadia is tien jaar als haar gescheiden moeder een nieuwe vriend krijgt. Nadia’s moeder negeert alle rode vlaggen, omdat ze overladen wordt met aandacht en omdat ze graag weer een echt gezin wil vormen. Binnen de kortste keren woont Isak bij hen in huis en heeft Nadia een stiefvader die haar moeder handig manipuleert en Nadia tot mikpunt maakt. Hij ontpopt zich tot een gewelddadige tiran, die het leven zeven jaar lang dagelijks tot een hel maakt. Nadia is bijna vijftig als het alsmaar zorgen voor anderen, waaronder haar ernstig zieke en vaak veeleisende moeder, zijn tol eist en zorgt voor mentale en lichamelijke klachten. Ze zoekt hulp bij een psycholoog, waardoor alles weer naar boven komt. Ook voelt ze, voor het eerst, boosheid en onbegrip richting haar moeder. Maar hoe kan ze boos zijn op iemand die zo ziek is en zal sterven? En hoe kan ze erachter komen wat ze zelf nodig heeft, als voortdurende schuldgevoelens en het gevoel er niet te mogen zijn, nog zo’n belangrijke plek innemen? ‘En nu ik beschrijft hoe vernietigend kindermishandeling inwerkt in het leven van een kind en het daar nooit meer uit ontsnapt. Een must-read voor elke leraar en welzijnswerker!’ – Fedor de Beer – Hoofddocent Master Pedagogiek HAN en auteur – ‘En nu ik is eerlijk, open en inzichtvol.’ – Laura de Bruijn – Zelfstandig Redacteur –
De cover.
De cover vind ik mooi en sereen. Een beetje verdrietig.
Indelingen en opmaak.
Mooi duidelijk lettertype. Het boek is per hoofdstuk verdeeld in toen en nu. Dat is prettig en duidelijk. Bij toen staat geen leeftijd maar voor mij is dat ook niet nodig. Door de manier van schrijven is dat al duidelijk voelbaar.
Mijn beleving van het verhaal.
Als we het boek beginnen te lezen beginnen we in het nu. Het boek pakt me direct en ik vind dat de auteur een prettige schrijfstijl l heeft. Ik lees snel verder omdat ik nog geen idee heb waar dit verhaal naar toe zal gaan. Als ik het eerste hoofdstuk lees lijkt alles nog vredig. Het verhaal wordt langzaam opgebouwd en je wordt mee gesleurd in het vreselijke verleden van Nadia en in de worsteling die ze daar nu nog mee heeft. Er ligt een steen op mijn hart. Graag zou ik de kleine Nadia meenemen en beschermen en de grote Nadia de weg wijzen die ik gelopen heb. Een heel mooi indrukwekkend boek waarin alles heel duidelijk beschreven is en daarom ook goed te begrijpen. Je leest dit niet zomaar even weg,& daar is het te indrukwekkend voor. Laat het goed tot je doordringen. Het is zo makkelijk om te zeggen waarom heb je niet zus en heb je niet zo gedaan. Maar dat werkt niet zo. Ik zou willen zeggen aan alle lezers: Oordeel niet maar wees super trots op Nadia (Diana). Dit is een prachtig indrukwekkend verhaal wat van mij een dikke 4 sterren verdient.