Emma is net klaar met haar opleiding fotografie en journalistiek als haar adoptieouders verongelukken. Tussen hun spullen ontdekt ze een verzameling foto’s van haar biologische moeder, de man die haar als kind heeft ontvoerd en krantenartikelen over vermiste kinderen.
Ze zoekt haar ontvoerder op in een tbs-kliniek. Ondanks de heftige ontmoeting en zijn dreigende woorden reist ze af naar haar geboorteland Zweden, om haar moeder te vinden. Wie kan Emma vertellen of haar gruwelijke herinneringen op waarheid berusten?
Verborgen littekens is het thrillerdebuut van Yvonne Kersten (1968). Deze psychologische thriller speelt zich af in Zweden, net als haar roman Gevoelige snaren en haar kinderboek Ontsnapt.
Thea van Bodegraven –
Yvonne Kersten neemt je in Verborgen littekens me in het verhaal van Emma. Haar zoektocht naar haar verleden waarin de verbogen littekens letterlijk en figuurlijk steeds meer ontrafeld worden.
In de eerste paar hoofdstukken was me even onduidelijk wie de ‘ik’ was, maar als snel zat ik in het verhaal en wilde ik doorlezen.
De afloop lijkt voorspelbaar, maar de schrijfster voegt telkens een plottwist toe waardoor het spannend blijft om te lezen. Haar schrijfstijl is hierin een sterk onderdeel.
Het Zweedse decor is een prachtige achtergrond om de spanning en liefde rond Emma neer te zetten.
Een aanrader om te lezen.
Jan Nijman –
Een boek dat je uit wil lezen. Dus ook in 1 dag gedaan.
Een goed verhaal met personages die overtuigend zijn neergezet.
Verhaal klopt van begin tot eind en eindigt heel verrassend.
De Zweedse natuur wordt mooi beschreven waardoor je jezelf af en toe in zweden waant.
Yvonne heeft met dit boek laten zien dat ze niet onder doet voor de reeds gerenommeerde Nederlandse thriller schrijfsters.
Een absolute aanrader.
Heleen van Rooijen –
Ik heb het boek Verborgen Littekens gelezen over Emma die op zoek gaat naar antwoorden in Zweden. Ze wordt ontzettend verrast op verschillende vlakken in haar leven. Doordat het boek vanuit de ik-persoon is geschreven, kon ik mij gemakkelijk verplaatsen in Emma en voelde ik echt met haar mee. Daardoor werd ik echt het boek ingezogen. Het verhaal bleef constant interessant, omdat er verschillende thema’s aan bod komen. De wisselende pov’s hielpen hier ook erg bij en voor mij was dat een groot pluspunt, die wisselingen hadden er zelfs nog meer in mogen zitten als je het mij vraagt.
Al met al en boek die lekker wegleest en die je ook nog eens verrast. Ik heb het met plezier gelezen en raad hem zeker aan!
Esmé van de Plasse (geverifieerde eigenaar) –
Dit boek wilde ik steeds wegleggen om het maar niet te snel uit te hebben. Ik zat er al snel in en bleef nieuwsgierig naar hoe het verder ging. In mijn ogen kon het alle kanten op gaan maar het eind was in alle opzichten bevredigend! Ik heb van elk stuk genoten en ik hoop dat er snel weer een nieuw boek komt wat zich afspeelt in Zweden.
Diane Kooistra (Diane’s Boekenhoekje) –
Yvonne Kersten heeft in het onderwijs gewerkt en voor de zich helemaal op het schrijven richtte vijftien jaar een praktijk voor remedial teaching gehad. Zij heeft met haar man een tweede huis in Zweden en over dit land gaan ook haar geschreven boeken; Ontsnapping (een kinderboek uit 2016) Verborgen snaren (roman uit 2021) en nu een psychologische thriller Verborgen littekens.
De jonge Emma verliest beide ouders door een ongeluk en doet een schokkende ontdekking over haar leven voordat ze door haar ouders geadopteerd werd. Waarom hebben haar ouders haar dit niet verteld? Ze vertrekt naar Zweden, het land waar ze geboren is en probeert daar, terwijl ze een nieuw leven begint, antwoorden te krijgen op de vele vragen die er zijn. Zal ze haar familie terugvinden?
Het verhaal begint eenzaam, het is de ik-vorm geschreven waardoor het wereldje rondom de hoofdpersoon klein blijft en de lezer leeft mee met haar maar moet nog even naar overige informatie gissen. Wat voor ongeluk? Is er verder geen familie?
Langzaam sluipt er een tweede verhaallijn het boek binnen, een andere persoon is cold cases aan het onderzoeken. Deze delen zijn in de derde persoon geschreven. Hij raakt meer en meer betrokken bij het onderzoek en zal het niet loslaten voor het opgelost is. Door kleine plottwists aan het einde van enkele hoofdstukken toe te voegen is het boek steeds moeilijker weg te leggen.
De rust waarmee het boek geschreven is, een spannende rode draad over de vermissing van kinderen en de vondst van enkele lichamen en de romantiek van het leven in het mooie Zweden, de ontmoeting met haar nieuwe buren en beschrijving van de foto’s die Emma maakt, zorgt dat het een afwisselend verhaal is dat meerdere verhaallijnen tot een goed einde wil brengen.
Kersten laat de lezer echt op een fijne manier kennismaken met Zweden maar laat ook zien dat dit land, juist door de wildernis, de extreme winters en het feit dat Emma heel afgelegen woont genoeg ingrediënten heeft voor deze en misschien ook volgende psychologische thrillers. Dat wordt rijkelijk geïllustreerd als ze een abseiler treft die in de problemen raakt of als ze Emma een wandeling door een moeras laat maken. Deze scenes zijn zo levendig beschreven! Kersten weet een onuitwisbare indruk achter te laten op de lezer.
Iedereen wil nu een Zweedse Kerst meemaken!
Als de grootste vraag beantwoordt is en alles tot een goed einde lijkt te zijn gekomen trakteert Kersten de lezer op nog een paar hoofdstukken die onverwacht heel spannend zijn
Wat opvalt is dat er totaal geen taalprobleem is tussen Emma en haar nieuwe Zweedse buren en anderen die ze ontmoet. Soms wordt er iets in het Zweeds verteld maar meestal in het Nederlands. Na een paar hoofdstukken is de lezer hieraan gewend en leest ze lekker verder. Op het puntje van haar stoel want het volgende spannende moment komt er snel aan.
Het boek valt op tussen de andere Scandinavische thrillers (waar er al veel van zijn) juist door de Hollandse invloeden en nuchterheid van Emma. En van Kersten zelf. Doe maar gewoon, een beetje direct zijn mag en wees eerlijk is hun motto.
De mensen uit Zweden gaan anders met elkaar om en dat weet Kersten goed weer te geven in de mooie dialogen.
Een thriller voor liefhebbers van het genre maar ook voor mensen die meer willen lezen over het mooie Zweden!
Op @vrouwenthrillers.nl staat een interview dat ik met Yvonne Kersten heb gevoerd.
Jitske N Kingma Postma Boekenpearls76 –
Jitske N Kingma Postma Boekenpearls76
Recensie van: Verborgen Littekens
Auteur: Yvonne Kersten
Verborgen Littekens is het thriller debuut van Yvonne Kersten (1968). Deze psychologische thriller
speelt zich af in Zweden, net als haar roman Gevoelige snaren en haar kinderboek Ontsnapt.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Droomvallei in ruil voor mijn recensie en deelname
aan de leesclub georganiseerd door Esther van der Ham.
Uitgeverij: Droomvallei
Genre: psychologische thriller
Cover en flaptekst:
De cover van het boek vind ik adembenemend mooi. Maar ook enigszins spookachtig doordat de
lucht donkergrijze wolken heeft naast het geel en rode. Het water oogt lieflijk maar kan ook
verraderlijk zijn. De cover nodigt me uit het verhaal te lezen. Het maakt me nieuwsgierig. Ook over
de mogelijke locatie. Waar kun je zulke mooie uitzichten bewonderen?
De flaptekst is hartverscheurend heftig maar ook informerend en daardoor nieuwsgierig makend
naar dit verhaal.
De auteursfoto en informatie vind ik een waardevolle toevoeging.
Quote:
Hoofdstuk 27:
We zaten naast elkaar op de pianokruk. Met een helder stemmetje zong ik het liedje dat we
hadden verzonnen. Mijn moeder speelde de akkoorden en ik sloeg met twee vingers de noten aan
die de melodie ondersteunden. We hadden veel plezier bij het maken van nieuwe teksten voor ons
liedje. Het refrein kende ik al uit mijn hoofd. De rest kreeg steeds meer vorm. Bij het refrein viel
mijn moeder in en zongen we uit volle borst. Daarna trok ze me tegen zich aan en gaf me een kus.
‘Dat ging heel goed. We hebben een beker limonade verdiend, vind je ook niet?’ Ik knikte en liet me
van de pianokruk afglijden. Huppelend ging ik haar voor naar de keuken, die uitkeek op onze
rommelige achtertuin. Helemaal aan het eind hing een schommel aan een tak van de oude
appelboom. Mijn favoriete speelplek. Moeder schonk twee bekers limonade in en legde er een paar
koekjes bij. Op een dienblad bracht ze het naar buiten. Plotseling werd het duister. Mijn moeder
was verdwenen. Ik zat alleen buiten en had het koud.
Mooie tekst:
Pagina 150 en 151:
I had a mother and a father
Who looked after me so well
I loved them like no other
They picked me up when I fell
But now I’m alone
Nobody calls me on the phone.
Now I’m all alone, got no home.
Got to pick up
My broken pieces
All by myself
I was surrounded by safety
But now I am scared
I was happy and secure
But now
They don’t surround me no more
Het verhaal:
Emma is net klaar met haar opleiding fotografie en journalistiek als haar pleegouders
verongelukken. Tussen hun spullen ontdekt ze een verzameling foto’s van haar biologische
moeder, de man die haar als kind heeft ontvoerd en krantenartikelen over vermiste kinderen. Ze
zoekt haar ontvoerder op in een tbs kliniek. Ondanks de heftige ontmoeting en zijn dreigende
woorden reist ze af naar haar geboorteland Zweden, om haar moeder te vinden. Ze moet erachter
komen of haar gruwelijke herinneringen op waarheid berusten.
Mijn leesbeleving:
Emma vertelde me haar levensverhaal alsof ik op een stoel tegenover haar zat. Dit gevoel wordt
nog versterkt door de gehanteerde ik-vorm. Ik wordt deelgenoot gemaakt van haar innerlijke
gevoelens en denkwereld. Hartverscheurende, gruwelijke en intens pijnlijke herinneringen
wisselen zich af met gevoelens van verdriet, gemis, angst en onzekerheid. Kunnen liefde, aandacht
en genegenheid dit alles nog helen? Dit zijn vragen die door mijn hoofd gaan.
De afwisselingen met de schuin gedrukte teksten maken dat ik geboeid door blijf lezen. Dat het
verhaal zich afspeelt in Zweden vond ik prachtig. Ik beschouw Zweden als mijn tweede vaderland.
De natuur is mooi en de stilte helend en ontspannend. Ik spreek, lees, schrijf en versta vloeiend
Zweeds. Voor Emma is de Zweedse natuur met haar afwisselend: heuvels, rotsen, moerasgebied,
meren en rivieren een walhalla voor haar fotografie. Maar op bloedstollende momenten is het ook
een setting die niet misstaat in een horror verhaal. Al had dat in andere landen ook gekund.
Maar het was fijn om samen met Emma weer even in Zweden te kunnen zijn. De sfeer en cultuur
op te snuiven. De taal te spreken. Bij Emma eerst aarzelend en zoekend maar gaandeweg gaat het
haar beter af. Ik vind het stoer dat zij het lef heeft om naar haar geboorteland af te reizen om op
onderzoek uit te gaan.
De personages vind ik gedetailleerd en levensecht uitgewerkt. De dialoog tussen hen is
geloofwaardig. De reis naar de waarheid is een uitdagende en psychologisch zware reis.
De thematiek van identiteit en het ergens bij horen worden prima uitgewerkt in dit verhaal.
Immers verliest Emma haar veilige plek, haar thuis als haar pleegouders verongelukken. Na hun
overlijden vind ze foto’s van haar biologische moeder. Ook krijgt ze flashbacks naar een gruwelijke
periode van mishandeling door een gewelddadige man. Dat zorgt voor een tsunami aan gevoelens.
Wie ben ik echt? Wat is mijn afkomst? Wil mijn biologische familie mij er wel terug in hun leven?
Voldoe ik wel? Of moet ik weer verdwijnen. Ook in haar liefdesleven loopt het stroef door zeer
heftige ervaringen uit het verleden. Stap voor stap en met veel liefde en genegenheid wordt het
langzamerhand beter. Een intens maar ook mooi omschreven proces.
De plottwists zijn onverwacht maar komen het verhaal ten goede. De plot is mooi gedaan.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren
Ik vind dat alle verhaallijnen intensief uitgediept zijn. Ze komen in de plot samen en vormen een
magistraal einde van een lange, zware, psychologisch diepgaande reis. Hereniging met familie, je
identiteit die bevestigd wordt en als klap op de vuurpijl de liefde van je leven ontmoeten. Dit
vormen voor mij de ingrediënten van een goed onderbouwde psychologische thriller.
Vaak lees je zogenaamde ‘scandi’ thrillers voortdurend in Zweden. Hier is het zo dat Nederland ook
een rol speelt in het verhaal. Deze twee landen met elk hun eigen cultuur en gebruiken vervlechten
zich later in het verhaal moeiteloos met elkaar.
Yvonne Kersten en Esther van der Ham hartelijk dank dat ik mee mocht doen aan de boekenclub
rondom het boek Verborgen Littekens.
In de toekomst lees en recenseer ik graag meer boeken van Yvonne Kersten.
Marijo –
Verborgen littekens
Auteur(s) : Yvonne Kersten
Details
Uitgeverij: Droomvallei Uitgeverij
ISBN : 9789493314337
Taal : Nederlands
Uitvoering : Paperback
Aantal pagina’s : 301
Verschijningsdatum : maart 2024
Thema : Fictie: algemeen en literair
Die boek heb ik gekregen als recensie exemplaar van uitgeverij Droomvallei in ruil voor mijn eerlijke mening. Maar dat staat natuurlijk buiten kijf. Heel hartelijk dank voor dit exemplaar.
Achterflap
Emma is net klaar met haar opleiding fotografie en journalistiek als haar adoptieouders verongelukken. Tussen hun spullen ontdekt ze een verzameling foto’s van haar biologische moeder, de man die haar als kind heeft ontvoerd en krantenartikelen over vermiste kinderen. Ze zoekt haar ontvoerder op in een tbs-kliniek. Ondanks de heftige ontmoeting en zijn dreigende woorden reist ze af naar haar geboorteland Zweden, om haar moeder te vinden. Wil die haar vertellen of haar gruwelijke herinneringen op waarheid berusten? Verborgen littekens is het thrillerdebuut van Yvonne Kersten (1968). Deze psychologische thriller speelt zich af in Zweden, net als haar roman Gevoelige snaren en haar kinderboek Ontsnapt.
De cover: Die vind ik prachtig. Hij roept vragen op maar geeft geen antwoorden. Door de keuze van deze cover heb je geen idee waar het boek over zal gaan. De titel zegt, het zal vast niet niet zomaar een huis tuin, en keuken roman zijn. Ik ben heel benieuwd.
De inhoud en opmaak.
Prachtig mooi groot letter type. Sommige stukken zijn verduidelijkt door datum en plaats. Dat is heel fijn en voorkomt verwarring.
Mijn beleving van het verhaal.
Al eerder heb ik een boek van de auteur gelezen. Wat mij opvalt is haar bijzondere schrijfstijl. Bijna poëtisch. Dit zorgt er voor dat dit boek tot leven komt. Ik wil het eigenlijk niet over de inhoud hebben omdat ik vind dat dit boek gelezen moet worden. Het is zo’n prachtig, boeiend meeslepend verhaal. Het is een wirwar van emoties. In het begin van het boek las ik deze zinnen.
“Enkele centimeters voor mijn voeten tovert de wind kleine zilveren golven op het water dat zachtjes tegen de oever kabbelt. Onder de grijze wolken lijkt het water bijna net zo zwart als mijn gedachten”.
Ik vond ze prachtig maar werd ook heel verdrietig. Verdiet om de persoon die ze dacht. Haar leven is één en al emotie naar de zoektocht van haar moeder. Waarom is ze afgestaan, wil haar moeder haar wel hebben? Wat is het verhaal van Emma? Lees dit boek en vind de antwoorden.
Dit bijzondere boek verdient een dikke 5 sterren.
missmir –
Opeens is het leven van de ouders van Emma voorbij, ze zijn verongelukt. Tijdens het opruimen van hun huis komt Emma wat spullen tegen uit het verleden. Foto’s van haar biologische moeder, een man die haar ontvoerde en nog wat krantenknipsels. Emma is vastbesloten om er achter te komen wat de waarheid is.
Het is een thriller die rustig begint, Yvonne neemt je mee naar Emma. Die loopt rond in het huis van haar ouders vol verdriet. Je vraagt je af er gebeurd is, was het een ongeluk of opzet. Ook na het vinden van de spullen, word je overspoeld met vragen. Emma vertelt vanuit het ik-perspectief, daardoor leer je haar goed kennen. Je weet wat ze denkt en wat ze voelt. Gaandeweg komt er nog een verhaallijn bij, die in de derde persoon wordt verteld. Deze persoon is bezig met cold cases en zorgt ervoor dat er extra nieuwsgierigheid wordt gewekt.
Ook de fijne schrijfstijl, woordgebruik en indeling van hoofdstukken zorgen ervoor dat het een prettige leeservaring is. Daarnaast wordt de omgeving van Zweden heel mooi beschreven en heb je zin om je koffers te pakken en er heen te gaan. Misschien dat sommige gebeurtenissen iet wat surrealistisch waren, maar het was geen groot punt. Het verhaal zit goed in elkaar en weet te verrassen. Heerlijk boek met levendige beschrijvingen.