Zaterdagochtend mogen de kinderen meeschilderen aan de containers voor het vluchtelingenkamp. Het Turkse meisje dat een appartement lager woont dan mijn logeeradres stapt met glimmende ogen de taxi in. Ik heb op de containers vissen, bloemen en vogels getekend die ze, begeleid door twee Ash Sham care medewerkers mogen schilderen. Wat een blije kopjes! Vol enthousiasme gaan ze aan de gang.
Ik sta ondertussen buiten. De laatste twee containers zijn klaar maar kunnen pas naar binnen als de eerste twee eruit zijn. Het is koud en winderig, de temperatuur is iets van zeven graden.
Het wordt steeds donkerder. Als ik een kant af heb, gaat het plenzen. Ik vlucht naar binnen. Niet veel later komt een van de werkmannen mij waarschuwen dat de voorbeelden die ik op de containers heb gehangen, nat worden. Aardig!
Ik ga binnen verder met schilderen. Een jongetje komt bijna op schoot zitten om te zien hoe ik bezig ben. Hele verhalen tegen me waar ik niks van versta. Met zijn vingertje wijst hij de plekken aan waar ik nog moet schilderen. Hij probeert de kwast uit mijn handen te trekken want hij kan het toch veel beter? Yok komt weer van pas.
Speciaal voor mij halen ze om vier uur alsnog een derde container binnen. De andere twee zijn af. De werkmensen gaan een voor een op de foto bij het citadel van Aleppo.
Wij schilderen aan de andere kant een Syrisch monument dat op de Unesco werelderfgoedlijst staat. Vanuit mijn ooghoek zie ik het kleine jongetje met een bekertje lila verf in zijn hand om de container heen lopen. Ik ga er snel achteraan. Bij de kameel aangekomen heft hij zijn kwast en wil een poot gaan schilderen. Hadden we bijna een lila kameel ;). Normaal zou ik dat voor een Droomvallei schilderij niet erg hebben gevonden,  maar ik denk dat het zo voor een Syrisch vluchtelingenkamp wild genoeg is.
Ik merk wel dat het zwaar werk is. Lang niet iedereen houdt het vol en ook ik krijg steeds meer pijn. Het is veel. Heel veel. Waar we het voor doen, houdt me op de been. Een super school vvoor het vluchtelingenkamp Bab as Salaam in Syrië.
www.prachtboeken.nl/jamil
groetjes, en kom weer heel thuis.